Greziako Jainkoek, Olinpo mendiaren gailurretik, gizakien bizitzak gobernatzen zituzten. Beraiek erabakitzen zuten gizakiak babestu eta baztertuko zituzten, eta, hala, eragin nabarmena zuten pertsonengan. Batzuk, hala ere, Jainkoen apetak desafiatzera ausartu ziren, eta, hala, beren haserrearen biktima bihurtu. Halaxe gertatu zitzaion Ulisesi. Poseidon Jainkoaren semea itsu utzi zuenean, Jainkoa iraindu egin zen eta Itakara itzultzea galarazi zion; Mediterraneo itsasoan noraezean utzi zuen. Ulisesen istorioa bidaia baten istorioa da. Bidaia baita, azken finean, bizitzaren metafora, zailtasunen kontrako borrokaren eta zailtasunak konpontzeko moduaren…

Toki ezjakin batean bi adineko daude; agian zahar-egoitza batean, edota 5 izarreko hotelean, edo baliteke denda handi bateko altzairu sailean… Han egunak beti berdin-berdinak errepikatzen dira, errutina diren gosari, bazkari eta piztu eta itzaltzen diren argiak… Han denbora amaitzen ez den buklea da, plisti-plastan dabiltzan gelatina bat… Han elkartzeko duten paisaia isolamendua da, edo hobeto esanda, elkarrekin ez egotekoa. Gure aurrean beraien artean ona den zerbait eraikiko dute, bientzat baliagarria izango dena, zeren eta han egoera aldatu dezaken ate bat…